Torba polowa dla sierżantów wz.41.

 

Ten model radzieckiej torby polowej dla sierżantów służby zasadniczej (ros. Полевая сумка для сержантов обр. 1941) jest powojenną produkcją zunifikowanej torby polowej dla młodszych dowódców i konnych zwiadowców obr.41.
W wielu opisach (zwłaszcza tych w sklepach internetowych😜) torba taka widnieje pod oznaczeniem wz.48, wz.50 lub nawet wz.53 – ale tak naprawdę jest to nieznacznie, po wojnie, zmodyfikowany model torby wz.41.
Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widok z tyłu.

Ta jednokomorowa torba polowa dla sierżantów, o wymiarach komory głównej 22x18x4 cm, wykonana jest z kirzy, skóry i parcianego paska.
Kirza wykorzystana do szycia toreb wz.41 może być w wielu odcieniach brązu: do bardzo jasnego do bardzo ciemnego. Podobna kolorystyka występuje w elementach skórzanych. Parciany pasek jest zawsze w kolorze ochronnym.

Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widać zapięcie na knopik dwóch małych kieszonek.



Na przedniej ścianie torby pod klapą główną naszyto dwie małe kieszonki na drobne przedmioty, zapinane na mosiężny knopik wspólną pokrywą.
Komora główna zapinana jest na stalową klamrę. Skórzany pasek zapinający, może być przyszyty lub przynitowany do klapy.
Z tyłu torby naszyto parciane "uszy"że szlufkami, do paska naramiennego torby, które pozwalają także na troczenia torby do pasa.

Torba połowa dla sierżantów wz.41 - z otwartymi obiema klapami.


Torby polowe tego typu były najprawdopodobniej szyte od roku 1950 do 1958. Oficjalnych danych co do okresu szycia tych toreb nie udało mi się znaleźć, w datowaniu bazuje wyłącznie na pieczątkach z datą produkcji toreb jakie widziałem.
Torby polowe sierżanta wz.41 w Siłach Zbrojnych ZSRR wykorzystywano do lat 70., nawet do początku lat 80.
Torby polowe nosić należy na lewym boku.
W białogardzkiej 83. Samodzielnej Brygadzie Desantowo-Szturmowej toreb polowych wz.41 dla sierżantów nie używano.
Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widok na komorę główną.

Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widok dwie małe kieszonki i komorę główną torby.

Torba połowa dla sierżantów wz.41 - pieczątka z datą produkcji, 52 lub 53..

Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widok z boku.



Torba połowa dla sierżantów wz.41 - widoczne parciane "uszy", szlufki do troczenia torby do pasa.

Praga. 21. sierpnia 1968 roku.
Żołnierz 7. Dywizji Powietrznodesantowej Gwardii z torbą polową dla sierżantów wz.41.


Kaliningrad. 167 Pułk Zmotoryzowany Gwardii 1969-1971.

#desantowyBiałogard

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Płaszcz-pałatka, peleryna wprost (nie)doskonała.

Obraz
  Wraz z postępem technologii niektóre armie zaopatrywały swoich żołnierzy w coraz doskonalszy sprzęt przeciwdeszczowy i biwakowy. Inne armie, w tym wielka Armia Radziecka, bazowały na technologii z końca wieku XIX. Przykładem takiego archaicznego wyposażenia jest radziecki płaszcz-pałatka. Trochę historii. W rosyjskiej armii pierwsze pałatki pojawiły się około roku 1882, kiedy to wprowadzono do wyposażenia carskiej armii  indywidualny namiot dla jednego żołnierza . Był to kawałek bawełnianego gęsto tkanego materiału jasnoszarego koloru. Nie był to płaszcz przeciwdeszczowy ale z często żołnierze indywidualnie adaptowali ten namiot i po niewielkich przeróbkach stawał się peleryną przeciwdeszczową. W 1910 roku wprowadzono nowy wzór  płaszczo-namiotu  (już oficjalnie nazywanego  płaszcz-pałatka  , ros . плащ-палатка ). W 1936 roku wprowadzono do wyposażenia RKKA (Robotniczo Chłopska Armia Czerwona) wszystkich żołnierzy wojsk lądowych zestaw płaszcz-pałatka z e...
Czytaj więcej:

Radzieckie pasy nośne do broni strzeleckiej 83. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej.

Obraz
  Wbrew szeroko lansowanej opinii, że Armia Czerwona a później i Armia Radziecka „to karabiny na sznurkach nosili”, postaram się przedstawić, na czym owe karabiny nosili żołnierze białogardzkiej 83. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej w końcówce lat 80. XX wieku. Pas 6Sz5 Uniwersalny pas nośny do radzieckiej broni strzeleckiej o indeksie 6Sz5 (ros. 6Ш5) został opracowany na przełomie lat 40/50. XX wieku. W pierwszych latach produkcji eksperymentowano z materiałami, z jakich był wyrabiany, rodzajami zapięcia, okuciami i szycia. W latach 50. Pojawiły się wersje pasów nośnych szytych ze skóry w kolorze brązowym. W połowie lat 50. ubiegłego wieku w Siłach Zbrojnych ZSRR wprowadzono jeden uniwersalny pas nośny do wszystkich typów uzbrojenia strzeleckiego o kalibrze 7,62 i późniejszego 5.45 mm. Radziecki pas 6Sz5 w kolorze ochronnym. Według norm państwowych (było ich kilka przez dość długi okres produkcji) pas 6Sz5 szyto z taśmy bawełnianej w kolorze ochronnym o szerokości 35mm i...
Czytaj więcej:

Szynele i płaszcze w 83. Samodzielnej Brygadzie desantowo-Szturmowej 1986-1990.

Obraz
  Było już o kurtkach zimowych w 83. Samodzielnej Brygadzie Desantowo-Szturmowej, teraz pora na bardziej tradycyjne okrycie wierzchnie – szynele i płaszcze. Paradny oficerski szynel dwurzędowy. Wełniany dwurzędowy szynel w kolorze… stalowo – mysim, był noszony do munduru paradnego i paradno-wyjsciowego przez oficerów, chorążych i żołnierzy służby nadterminowej. Szynel uszyto z bardzo przyjemnej w dotyku i miękkiej wełny a zapinany jest na guziki. Naramienniki szare, płaszczowe patki kołnierzowe niebieskie, korpusówki WDW złote. W 83. SBDSz do munduru paradnego i paradno-wyjsciowego „zawodowi” nosili go obowiązkowo. Paradny dwurzedowy szynel oficerski. Szynel oficerski dwurzędowy do munduru codziennego i polowego. Wełniany dwurzędowy szynel w kolorze ochronnym przeznaczony był dla oficerów, chorążych i żołnierzy służby nadterminowej do noszenia z mundurem codziennym i polowym. Naramienniki w kolorze ochronnym z gwiazdkami w kolorze złotym, płaszczowe niebieskie patki kołnierzowe z ...
Czytaj więcej: