Desantowy Białogard

M ały przegląd radzieckich kurtek zimowych używanych przez żołnierzy i oficerów białogardzkiej 83. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej w latach 1986-1990. Kurtka watowana w kolorze ochronnym wz.66 typ A Kurtka tego wzoru pojawiła się w umundurowaniu Armii Radzieckiej w roku 1967. Początkowo była to kurtka polowa od munduru specjalnego dla chłodnego klimatu. W roku 1973 kurtka ta została wprowadzona jako element zimowego umundurowania polowego dla oficerów, chorążych i żołnierzy służby nadterminowej Armii Radzieckiej w klimacie chłodnym i umiarkowanym. W praktyce noszona była często jako kurtka do munduru codziennego. Wierzchnia warstwa kurtki uszyta jest z materiału bawełnianego, teoretycznie, wodoodpornego (art. 3277, 7033). Kołnierz wykonano ze sztucznego futra. W białogardzkiej 83. SBDSz użytkowana była przez oficerów, chorążych i żołnierzy nadterminowych praktycznie do końca pobytu brygady w Polsce. Na kurtce tej powinny być naszyte naramienniki jak do płaszcza codziennego. W

Wszystko czego nie da się spakować do radzieckiego RD-54, a mieści się w nim niewiele, jakoś desantować trzeba. Do tego, w desancie powietrznym, służą różne zasobniki i platformy desantowe. Pod koniec lat 70. XX wieku w Armii Radzieckiej podjęto decyzje o ulepszeniu i unowocześnieniu dotychczas użytkowanych małych zasobników desantowych GK-30 serii 2 i GK-30R. W 1980 roku na wyposażenie wszedł nowy zasobnik desantowy GK-30-U (ros. Грузовой контейнер ГК-30-У). Radziecki zasobnik desantowy GK-30-Ur, wersja do desantowania radiostacji. Radziecki zasobnik desantowy GK-30-Ur, widoczne szelki i taśma desantowa. Radziecki zasobnik desantowy GK-30-Ur widoczne oznaczenia modelu i roku produkcji 1984. Wśród radzieckich desantowców kontener ten był nazywany „ trzydziesty – uniwersalny”. Nowy zasobnik można używać podczas skoków z wysokości do 8000m i przy prędkości zrzutu do 500 km/h. W zasobniku GK-30-U, w porównaniu do wcześniejszych modeli: przeprojektowano sposób zapinania pokrowca zasobni