Desantowy Białogard

Apteczka indywidualna (Аптечка Индивидуальная АИ-1)– to zbiór indywidualnych środków medycznej pomocy i samopomocy żołnierza. Przyjęta na wyposażenie Armii Radzieckiej w 1978 roku. Apteczka jest przeznaczona dla wyprzedzenia szkodliwego działania lub obniżenia skutków działania różnych rodzajów broni masowego rażenia, przeznaczona jest również do świadczenia pierwszej medycznej pomocy i samopomocy przy porażeniu składu osobowego. Zawartość apteczki (strzykawki-tubki i fiolki-pojemniki) rozmieszczona jest w pudełku z tworzywa sztucznego o wymiarach 90x100x20mm koloru pomarańczowego, w oddzielnych przegrodach. Każdy środek medyczny w apteczce zajmuje ściśle określone numerowane miejsce według instrukcji umieszczonej na wewnętrznej stronie pokrywki pudełka. Masa pełnej apteczki to 130gr. Środki zawarte w apteczce stosuje się : w zależności od potrzeb po rozkazie i wskazówce dowódcy bez polecenia zgodnie z instrukcja i wiedzą ze szkolenia medycznego.

Radziecka w ojskowa służba medyczna na poziomie kompanii powietrznodesantowej 83 samodzielnej brygady desantowo-szturmowej była reprezentowana przez instruktora sanitarnego , a na poziomie plutonu przez strzelca-sanitariusza . Obaj żołnierze wyposażeni byli w identyczne torby medyczne różniące się tylko wyposażeniem. Krótko o brygadowej służbie medycznej... Strzelec-sanitariusz podlegał dowódcy plutonu, w sprawach medyczny podlegał kompanijnemu instruktorowi sanitarnemu. Instruktor sanitarny podlegał bezpośrednio dowódcy kompanii, w sprawach medycznych podlegał batalionowemu felczerowi. W batalionie powietrznodesantowym brygady desantowo-szturmowej był batalionowy punkt medyczny , dowodzony przez felczera batalionu. Dowódca batalionowego punktu medycznego podlegał dowódcy batalionu, a w sprawach medycznych - starszemu lekarzowi kompanii medycznej brygady. W skład batalionowego punktu medycznego wchodzili: felczer, sanitariusze, kierowca-sanitariusz. W brygadzie desant

Osobisty pakiet opatrunkowy (Пакет перевязочный индивидуальный ППИ-1) - jest przeznaczony do świadczenia pomocy wzajemnej jak i samopomocy w przypadku zranienia. Opatrunek składa się z bandaża ( długości ok.3m ) i dwu poduszek z gazy wypełnionych watą ( o wymiarach 10x10 cm i grubości 0,5cm ). Jedna z poduszek jest na stałe przymocowana do bandaża, drugą można przesuwać po bandażu. Opatrunek jest zapakowany w opakowanie zewnętrzne (nagumowane - wodoodporne) i wewnętrzne (papierowe - potrójna warstwa pergaminu). W zawinięciu papierowego opakowania jest umieszczona agrafka. Opatrunek indywidualny jest fabrycznie sterylny. Trwałość opatrunku to 5 lat od daty wyprodukowania. Sposób użycia opatrunku jest opisany w punktach na zewnętrznym opakowaniu. Opatrunki osobiste wydaje się żołnierzom, podoficerom i oficerom na czas działań bojowych, zasadniczo jeden żołnierz otrzymuje jeden opatrunek ale praktycznie opatrunki pobiera się według potrzeb.  Przy umundurow