Desantowy Białogard

Medyczne zabezpieczenie działań bojowych wojsk składa się z różnych organizacyjnych, profilaktycznych, leczniczo-ewakuacyjnych, przeciw epidemicznych i innych przedsięwzięć, wykonywanych na wszystkich szczeblach służb medycznych od pierwszej linii do głębokich tyłów. Medyczne służby na przykładzie pułku zmotoryzowanego: organizacja i podstawowe zadania Medyczna służba pułku zależy, przede wszystkim, od struktury pułku, którego jest częścią składową. W skład medycznej służbę pułku wchodzą: kompania medyczna pułku; medyczne plutony batalionów; instruktorzy sanitarni kompanii, baterie i pododdziałów specjalnych w pułku; strzelcy - sanitariusze plutonów. Medyczna służba pułku to: medyczna kompania pułku, która jest podporządkowana bezpośrednio dowódcy medycznej służby pułku. Dowódca służby medycznej pułku, podlega dowódcy pułku, a w sprawach medycznych - dowódcy medycznej służby dywizji, w każdym zmotoryzowanym i pancernym batalionie oraz w każdym dywizjonie artylerii jest medyczny pl

  Dowództwo kampanii rozpoznawczej  83. samodzielnej brygady desantowo-szturmowej. Białogard 1988. Graficzna struktura organizacji dowództwa kompanii rozpoznawczej ( Разведывательная рота ) wraz z wyposażeniem i uzbrojeniem. Dowództwo kompanii ( Управление роты ) składa się z 7 osób : • 2 oficerów, • 2 chorążych, • 1 sierżanta, • 2 szeregowców. Więcej na:  Desantowy Białogard 83 ОДШБр   # desantowyBiałogard   # 83samodzielnaBrygadaDesantowoSzturmowa   # kompaniaRozpoznawcza

Radzieckie wojskowe nakrycie głowy (poza hełmami, chociaż i tutaj nie zawsze) jest ozdobione emblematem z gwiazdą lub samą gwiazdą. Żołnierze służby zasadniczej Sił Zbrojnych ZSRR mieli swoje „gwiazdki”, które w przepisach mundurowych były jasno opisane, która „gwiazdka” do jakiego nakrycia głowy jest przewidziana. Czerwona gwiazda z wieńcem wz.67, W żargonie żołnierskim nazywana „kapustą”. Emblemat ten opracowano i wprowadzano do wybranych jednostek wojskowych w roku 1967, a dla całych Sił Zbrojnych ZSRR w roku 1969 rozkazem Ministra Obrony ZSRR nr 191 z 26. lipca 1969 roku. Wykonana jest z anodowanego aluminium z gwiazdą pokrytą czerwono-rubinowym tworzywem sztucznym z centralnie umieszczonym symbolem sierpa i młota w kolorze złotym, podobnie jak wieniec. Do roku 1972 „kapusta” był dwuczęściowa: osobno gwiazda osobno wieniec. Po roku 1972 produkowano już tylko emblematy jednoczęściowe. Emblemat przytwierdzany do nakrycia głowy za pomocą dwóch metalowych „wąsów”. Przewidziana do nosz

  W pierwszej części artykułu poznaliśmy  granaty obronne  , w drugiej  zaczepne , część  trzecia przeglądu radzieckich granatów ręcznych używanych w białogardzkiej 83 samodzielnej brygadzie desantowo-szturmowej w latach 1986-1990 to modele granatów  przeciwpancernych i dymnych . GRANATY PRZECIWPANCERNE Ręczny kumulacyjny granat przeciwpancerny RKG-3EM. Jest to chyba już ostatnia konstrukcja granatu ppanc w historii. Przeciwpancerny granat ręczny o działaniu kumulacyjnym przeznaczony do zwalczania celów opancerzonych. Wybucha w chwili uderzenia o twardy przedmiot (cel opancerzony), przepala pancerz i razi obsługę, broń i urządzenia pojazdu, zapala paliwo i powoduje detonacje amunicji. Granatu tego należy używać zza ukrycia. Granat ten to radzieckie rozwinięcie konstrukcji starczych granatów ppanc RPG-43, RPG-6 z czasów II wojny światowej i powojennego RPG-57. Działanie granatu jest następujące: * Po wyjęciu zawleczki iglica zapalnika podtrzymywana jest przez dzwignię spustową . * W mom

  W pierwszej części artykułu przedstawiłem   granaty obronne   ,druga część przeglądu radzieckich granatów ręcznych używanych w białogardzkiej 83 samodzielnej brygadzie desantowo-szturmowej w latach 1986-1990 to modele granatów  zaczepnych . 2. GRANATY ZACZEPNE Ręczny granat zaczepny RG-42. Granat ręczny  RG-42  z zapalnikiem  UZRGM  jest granatem odłamkowym o działaniu ze zwłoką, używanym głównie w natarciu do zwalczania siły żywej. Granat ten można używa rzucając go w polu bez osłony (promień rażenia odłamków jest mniejszy niż zasięg rzutu. Konstrukcja już w pełni rosyjska wdrożona do użytku w końcu 1942 roku. W skorupie granatu pomiędzy ładunkiem kruszącym a ścianka umieszczono ponacinaną taśmę odłamkowa, której zadaniem jest zwiększenie siły rażenia odłamkami. Choć jest to granat typowo zaczepny (głownie ze względu na mały promień rażenia) rosyjscy konstruktorzy zastosowali owa taśmę fragmentującą by dodatkowo zwiększy siłę rażenia odłamkami. Granat RG-42 z zapalnikiem UZRGM . Do