Stare wojskowe porzekadło mówi, że radziecki żołnierz bez “birki” to jak pi...bez dziurki. Współcześnie powiedzielibyśmy że żołnierz “obirkowany” to żołnierz “otagowany”. O takich, nie tylko drewnianych płytkach, nieodzownym elemencie radzieckiego żołnierza słów kilka. Co to jest “birka”? “Birka” czyli: metka, przywieszka - jest nieodzownym elementem radzieckiego umundurowania i wyposażenia. To kawałek sklejki (lub innego materiału) z wypisanym tuszem nazwiskiem (czasami też stopniem wojskowym) żołnierza i doszyty do oporządzenia. Po kiego grzyba taka metka? A jak rozpoznać swoją maskę przeciwgazową, czy OZK jak kilkadziesiąt sztuk takich samych leży na półce w magazynie? Własnie “birka” powala znaleźć podczas alarmu bojowego swoją maskę (w odpowiednio dobranym rozmiarze) jak i swój OZK. Instrukcje użytkowania sprzętu ochronnego przeciwko broni ABC Armii Radzieckiej nakazywały obowiązkowo oznaczać torbę z maską przeciwgazową i komplet OZK, tak płaszcz jak i pończochy. Z czasem pr...
Radziecki „desantnik” to wielki symbol Armii Radzieckiej, a jego umundurowanie i wyposażenie to już same symbole. I chociaż białogardzka 83 samodzielna brygada desantowo-szturmowa nie należała do WDW, żołnierze brygady byli wyposażeni identycznie jak spadochroniarze wojsk powietrznodesantowych. O takim właśnie małym, niewygodnym i przestarzałym symbolu WDW noszonym w 83 brygadzie, słów kilka. RD-54 (ros. RD-54 (ros. РД-54 рюкзак десантника образца 1954 года ) to plecak przeznaczony dla przenoszenia sprzętu wojskowego, amunicji i przedmiotów osobistych podczas desantu spadochronowego, jak i po nim, podczas działań na ziemi. Tak naprawdę RD-54 to nie tylko plecak, ale cały system oporządzenia spadochroniarza składający się z tornistra, szelek, ładownic i pokrowca na łopatkę piechoty. Wszystko na Ziemi i Niebie wskazuje (chociaż potwierdzonych danych nie ma!), że RD-54 został opracowany lub wprowadzony do wyposażenia radzieckich wojsk powietrzno-desantowych w roku 1954. RD-54...
Wraz z postępem technologii niektóre armie zaopatrywały swoich żołnierzy w coraz doskonalszy sprzęt przeciwdeszczowy i biwakowy. Inne armie, w tym wielka Armia Radziecka, bazowały na technologii z końca wieku XIX. Przykładem takiego archaicznego wyposażenia jest radziecki płaszcz-pałatka. Trochę historii. W rosyjskiej armii pierwsze pałatki pojawiły się około roku 1882, kiedy to wprowadzono do wyposażenia carskiej armii indywidualny namiot dla jednego żołnierza . Był to kawałek bawełnianego gęsto tkanego materiału jasnoszarego koloru. Nie był to płaszcz przeciwdeszczowy ale z często żołnierze indywidualnie adaptowali ten namiot i po niewielkich przeróbkach stawał się peleryną przeciwdeszczową. W 1910 roku wprowadzono nowy wzór płaszczo-namiotu (już oficjalnie nazywanego płaszcz-pałatka , ros . плащ-палатка ). W 1936 roku wprowadzono do wyposażenia RKKA (Robotniczo Chłopska Armia Czerwona) wszystkich żołnierzy wojsk lądowych zestaw płaszcz-pałatka z e...
Komentarze
Prześlij komentarz