Kurtki zimowe w 83. Samodzielnej Brygadzie Desantowo-Szturmowej 1986-1990.

Mały przegląd radzieckich kurtek zimowych używanych przez żołnierzy i oficerów białogardzkiej 83. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej w latach 1986-1990.




Kurtka watowana w kolorze ochronnym wz.66 typ A


Kurtka tego wzoru pojawiła się w umundurowaniu Armii Radzieckiej w roku 1967. Początkowo była to kurtka polowa od munduru specjalnego dla chłodnego klimatu. W roku 1973 kurtka ta została wprowadzona jako element zimowego umundurowania polowego dla oficerów, chorążych i żołnierzy służby nadterminowej Armii Radzieckiej w klimacie chłodnym i umiarkowanym.
W praktyce noszona była często jako kurtka do munduru codziennego. Wierzchnia warstwa kurtki uszyta jest z materiału bawełnianego, teoretycznie, wodoodpornego (art. 3277, 7033). Kołnierz wykonano ze sztucznego futra.

W białogardzkiej 83. SBDSz użytkowana była przez oficerów, chorążych i żołnierzy nadterminowych praktycznie do końca pobytu brygady w Polsce.
Na kurtce tej powinny być naszyte naramienniki jak do płaszcza codziennego.

Kurtka zimowa wz.66 typ A
Watowana kurtka zimowa wz.66 typ A.


Kurtka watowana w kolorze ochronnym wz.66 typ W.


Kurtka tego modelu, bez futrzanego kołnierza, pojawiła się w umundurowaniu Armii Radzieckiej w roku 1967, jako cześć polowego zimowego umundurowania specjalnego dla klimatu chłodnego i umiarkowanego.

Do połowy lat 70. kurtki bez futrzanego kołnierza szyto w dwóch typach:

- typ B – dla żołnierzy zawodowych, z wierzchnią warstwą kurtki uszytą z wodoodpornej bawełny w kolorze ochronnym (art. 3277, 7033).

- typ W - żołnierzy służby zasadniczej , ta uszyta jest w całości z bawełnianego drelichu w kolorze ochronnym (art. 3303).


W przepisach mundurowych z roku 1969, kurtka wz.66 typ B, już jako ogólnowojskowa, został przyjęta jako element zimowego umundurowania polowego dla oficerów, chorążych (po roku 1972) i żołnierzy służby nadterminowej.

Natomiast w przepisach mundurowych z roku 1973, kurtka wz.66 typu W, trafiła w skład ogólnowojskowego zimowego munduru polowego dla żołnierzy służby zasadniczej. Fabrycznie ma już naszyte naramienniki i patki kołnierzowe w kolorze zielonym.

W 83. SBDSz kurtka ta użytkowana była tylko przez żołnierzy służby zasadniczej do końca pobytu Brygady w Polsce, jako element zimowego umundurowania polowego i codziennego.

Kurtka zimowa wz.66 typ W
Watowana kurtka zimowa wz.66 typ W.


Kurtka zimowa od munduru specjalnego dla załóg pojazdów pancernych wz.72.


Watowana czarna kurtka zimowa od kompletu zimowego dla załóg pojazdów pancernych i opancerzonych wprowadzona do użytkowania w Armii Radzieckiej w roku 1972.

W białogardzkiej 83. SBDSz użytkowana przez oficerów, chorążych i żołnierzy służby zasadniczej pracujących na transporterach opancerzonych typu BMD-1, BTR-D. Naramienniki zarówno u oficerów i chorążych jak i u żołnierzy służby zasadniczej w 83. SBDSz były naszywane bardzo rzadko.
Zimowa kurtka czołgisty wz.72
Kurtka zimowa czołgisty wz.72.

Kurtka ocieplana od zimowego munduru do skoków spadochronowych wz.76.


Zestaw (kurtka i spodnie) w kolorze ochronnym wprowadzono w roku 1977, z przeznaczeniem jako umundurowanie zimowe do skoków spadochronowych.
Kurtka na wierzchu ma teoretycznie nieprzewiewny i wodoodporny materiał (art. 3277), kołnierz wykonany jest ze sztucznego futra. Kurtka jest dosyć długa, w każdym rozmiarze sięga do połowy uda. Pod guzikowym zapięciem jest doszyta „listwa” materiału zapobiegająca przewiewaniu przez zapięcie. W okolicy nerek naszyto dwie szlufki do przewleczenia pasa.

W 83. SBDSz użytkowana była tylko przez oficerów, chorążych, żołnierzy nadterminowych i żołnierzy służby zasadniczej podczas zimowych skoków spadochronowych. Często przez żołnierzy zawodowych noszona była jako kurtka do munduru polowego. Naramienniki na tę kurtę naszywali głównie zawodowi, u sierżantów i szeregowców widywało się je bardzo rzadko.
Kurtkę wz.76 w Białogardzie użyłkowano do końca pobytu Brygady w Polsce.

Kurtka radziecka dla WDW wz.76
Kurtka od zimowego munduru do skoków spadochronowych wz.76.

Kurtka od zimowego munduru polowego dla WDW wz.84 w kamuflażu.


Zimowy mundur polowy (kurtka i spodnie) dla WDW wz.84 w kamuflażu wprowadzono w Armii Radzieckiej ok. roku 1986, a w białogardzkiej 83. SBDSz pierwsze pojedyncze komplety pojawiły się w 1988 roku.
Co ciekawe, były one wydawane tylko żołnierzom zawodowym. Sierżanci i szeregowcy do 1990 roku nosili watowane kurtki zimowe wz.66 typ W.

Kurtka zimowa wz.84 dla WDW w kamuflażu jest prawie identyczna jak kurtka zimowa wz.84 w kolorze ochronnym (popularna Afganka) i wz.84 w kamuflażu dla morskiej piechoty, z tą różnicą że kieszenie na obu rękawach kurtki dla WDW są wpuszczane, a nie naszywane.

Radziecka kurtka zimowa dla WDW w kamuflażu wz.84.
Kurtka zimowa dla WDW wz,84 w kamuflażu.


To oczywiście tylko mały przegląd regulaminowych kurtek zimowych jakie były używane w 83. SBDSz. W praktyce żołnierze zawodowi poza wyżej wymienionymi nosili także kilka modeli lotniczych kurtek zimowych.

#desantowyBiałogard 



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Płaszcz-pałatka, peleryna wprost (nie)doskonała.

Radzieckie pasy nośne do broni strzeleckiej 83. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej.

Szynele i płaszcze w 83. Samodzielnej Brygadzie desantowo-Szturmowej 1986-1990.