Wraz z postępem technologii niektóre armie zaopatrywały swoich żołnierzy w coraz doskonalszy sprzęt przeciwdeszczowy i biwakowy. Inne armie, w tym wielka Armia Radziecka, bazowały na technologii z końca wieku XIX. Przykładem takiego archaicznego wyposażenia jest radziecki płaszcz-pałatka. Trochę historii. W rosyjskiej armii pierwsze pałatki pojawiły się około roku 1882, kiedy to wprowadzono do wyposażenia carskiej armii indywidualny namiot dla jednego żołnierza . Był to kawałek bawełnianego gęsto tkanego materiału jasnoszarego koloru. Nie był to płaszcz przeciwdeszczowy ale z często żołnierze indywidualnie adaptowali ten namiot i po niewielkich przeróbkach stawał się peleryną przeciwdeszczową. W 1910 roku wprowadzono nowy wzór płaszczo-namiotu (już oficjalnie nazywanego płaszcz-pałatka , ros . плащ-палатка ). W 1936 roku wprowadzono do wyposażenia RKKA (Robotniczo Chłopska Armia Czerwona) wszystkich żołnierzy wojsk lądowych zestaw płaszcz-pałatka z e...
Radziecki „desantnik” to wielki symbol Armii Radzieckiej, a jego umundurowanie i wyposażenie to już same symbole. I chociaż białogardzka 83 samodzielna brygada desantowo-szturmowa nie należała do WDW, żołnierze brygady byli wyposażeni identycznie jak spadochroniarze wojsk powietrznodesantowych. O takim właśnie małym, niewygodnym i przestarzałym symbolu WDW noszonym w 83 brygadzie, słów kilka. RD-54 (ros. RD-54 (ros. РД-54 рюкзак десантника образца 1954 года ) to plecak przeznaczony dla przenoszenia sprzętu wojskowego, amunicji i przedmiotów osobistych podczas desantu spadochronowego, jak i po nim, podczas działań na ziemi. Tak naprawdę RD-54 to nie tylko plecak, ale cały system oporządzenia spadochroniarza składający się z tornistra, szelek, ładownic i pokrowca na łopatkę piechoty. Wszystko na Ziemi i Niebie wskazuje (chociaż potwierdzonych danych nie ma!), że RD-54 został opracowany lub wprowadzony do wyposażenia radzieckich wojsk powietrzno-desantowych w roku 1954. RD-54...
Stroporez to nic innego jak nóź spadochroniarza, który przeznaczony jest do przecinania linek spadochronu i zawiesia w sytuacjach awaryjnych. W radzieckich wojskach powietrznodesantowych (WDW) używano kilka rodzajów stroporezów. Początkowo za nóż spadochroniarza służył zwykły składany nóż sierpak, znany z ogrodnictwa i będący także na wyposażeniu toreb medycznych. Sierpak dla spadochroniarza został delikatnie dostosowany dla WDW poprzez dodanie metalowego ucha pozwalającego dowiązać do noża linkę. W końcu lat 50. XX wieku do wyposażenia WDW wszedł sprężynowy nóż spadochroniarski, popularnie nazywany „ PN-58” (ros. ПН–58). Dlaczego taka nazwa? Prawdopodobnie pochodzi ona od modelu spadochronu ratunkowego PN-58, kiedy to wraz z tym modelem spadochronu wprowadzono też nowy nóż spadochroniarski. PN-58 ma obustronnie zaostrzoną, chromowaną, głownie długości 70 mm, która dla bezpieczeństwa jest zaokrąglona na szczycie. Głownia pod wpływem ściśniętej sprężyny wysuwa się z rękojeści...
Komentarze
Prześlij komentarz