Maski przeciwgazowe używane w białogardzkiej 83. samodzielnej brygadzie desantowo-szturmowej.
W okresie przebywania w Białogardzie 83. Brygady żołnierze i oficerowie użytkowali kilka typów radzieckich masek przeciwgazowych. Najczęściej stosowane były maski PMG i PMG-2.Na pytanie jakimi instrukcjami czy prawidłowościami się kierowano przy wydawaniu określonego typu maski danemu żołnierzowi czy oficerowi, odpowiem szczerze… nie wiem. Na moje pytania do weteranów białogardzkiej brygady dlaczego miał na stanie PMG a nie PMG- 2 lub odwrotnie pada jedna odpowiedź… bo taką wydali bez patrzenia na specjalność wojskową „obdarowanego”!
Maska filtracyjna PMG.
Maska PMG (Противогаз мало габаритный ПМГ ) – maska przeciwgazowa o małych wymiarach została wprowadzona na wyposażenie Sił Zbrojnych ZSRR w roku 1963 (w kilku źródłach widnieje data 1968) z przeznaczeniem głownie dla wojsk desantowych, czołgistów, kierowców i oficerów. Maska PMG składa się z części twarzowej o oznaczeniu SzMG wyposażonej w komorę foniczną umożliwiającą prowadzenie zrozumiałej rozmowy w założonej masce, filtropoczłaniacza EO-18E lub EO-18K, torby transportowej, zapasowej membrany fonicznej i wkładek przeciwpotnych.
Filtr w 90 % wyprodukowanych masek był dokręcany z lewej strony części twarzowej maski a w 10% z prawej strony specjalnie dla osób leworęcznych.
 |
| Widok maski PMG z filtropoczlaniaczem EO-18E |
Część twarzowa SzMG występuje w rozmiarach: 1, 2, 3 i 4.
Część pochłaniaczy była wyposażona w materiałowy worek ochronny na pochłaniacz EO-18E/EO-18K z przeznaczeniem zabezpieczenia pochłaniacza przed zapchaniem pyłem.
Maskę PMG w położeniu marszowym przenosiło się w torbie typu G na lewym biodrze. W bocznej kieszeni torby umieszczony był indywidualny pakiet przeciwchemiczny IPP-8
 |
Maska filtracyjna PMG-2.
Maska filtracyjna PMG-2 (Противогаз мало габаритный ПМГ-2) – maska filtracyjna o małych wymiarach – model drugi została wprowadzona do wyposażenia Armii Radzieckiej w roku 1971. Maska PMG-2 składa się podobnie jak PMG z części twarzowej SzM-62 (bez komory fonicznej) lub SzM-66Mu (wyposażoną w komorę foniczną), filtropochłaniacza EO-62K, torby transportowej, zapasowej membrany fonicznej ( typie SzM-66Mu) i wkładek przeciwpotnych. W PMG-2 obu typów filtr przykręca się do części twarzowej maski od przodu. Filtr EO-62 także jest wyposażony w pokrowiec zabezpieczający przed zapyleniem.
 |
| Maska PMG-2 z częścią twarzową SzM-66Mu. |
Części twarzowe SzM-62 były produkowane w rozmiarach: 0, 1,2,3 i 4; SzM-66Mu w rozmiarach: 0, 1, 2 i 3. W bocznej kieszeni torby umieszczony był indywidualny pakiet przeciwchemiczny IPP-8.
W położeniu marszowym maskę przenosi się w torbie transportowej typu G na lewym biodrze.
Torby transportowe.
Na pytanie jakie torby transportowe są prawidłowe do rekonstrukcji sylwetki żołnierza białogardzkiej brygady, jednoznacznej odpowiedzi nie ma.
Dlaczego?
Ponieważ niema żadnej prawidłowości w przypisaniu danego modelu torby do modelu maski. O ile maski wychodzące z fabryki miały w danej partii jakiś tam przypisany model torby typu G, to już w jednostce wojskowej było rożnie. Jedyny schemat, jaki udało mi się zaobserwować w doborze torby do maski w białogardzkiej brygadzie, to: jaką dali to miałem i nikt nie patrzył czy ona jest prawidłowa do modelu maski czy nie. Najważniejsze że był i że była cała.
Rok 1988, widoczna torba z zapięciami typu "wciśnij kropka".
Rok 1989, widoczna torba z zapięciami "wciśnij kropka".
Źródła:
- Учебник сержанта Воздушно-Десантных войск -1975
- Учебник сержанта химических войск -1988
Opracował: Zbigniew Ziemiński " saperski"
Komentarze
Prześlij komentarz