Radziecka wojskowa torba medyczna “SMW” i “SS”.
Radziecka wojskowa służba medyczna na poziomie kompanii
powietrznodesantowej 83 samodzielnej brygady desantowo-szturmowej była
reprezentowana przez instruktora sanitarnego, a na poziomie plutonu
przez strzelca-sanitariusza. Obaj żołnierze wyposażeni byli w identyczne
torby medyczne różniące się tylko wyposażeniem.
Krótko
o brygadowej służbie medycznej...
Strzelec-sanitariusz
podlegał dowódcy plutonu, w sprawach medyczny podlegał kompanijnemu instruktorowi
sanitarnemu. Instruktor sanitarny podlegał bezpośrednio dowódcy kompanii, w
sprawach medycznych podlegał batalionowemu felczerowi. W batalionie
powietrznodesantowym brygady desantowo-szturmowej był batalionowy punkt
medyczny , dowodzony przez felczera batalionu. Dowódca batalionowego punktu
medycznego podlegał dowódcy batalionu, a w sprawach medycznych - starszemu
lekarzowi kompanii medycznej brygady. W skład batalionowego punktu medycznego
wchodzili: felczer, sanitariusze, kierowca-sanitariusz. W brygadzie
desantowo-szturmowej medyczną służbę kierują starszy lekarz brygady, dowódca
kompanii medycznej i jest on podległy bezpośredni dowódcy brygady.
Torba
medyczna instruktora sanitarnego SMW (Сумка медицинская
войсковая СМВ).
Torbę
“SMW” (torba medyczna wojskowa) - wydawano każdemu
instruktorowi sanitarnemu kompanii. Zaopatrzona ona była do udzielania
pierwszej pomocy do 30 rannym i chorym. Wyposażona została w środki i narzędzia
do:
- zatrzymania krwawienia,
- leczenia ran,
- nakładania opatrunków na rany i oparzenia,
- zapobieganiu infekcji ran,
- wstępnego leczenia infekcji bakteryjnych,
- wykonywania sztucznego oddychania.
Torba
medyczna "SMW".
W
torbie “SMW” znajdowały się także leki z różnych grup, w tym narkotyczne
i nienarkotyczne środki przeciwbólowe, antybiotyki itp.
Radzieckim
sposobem, z szablonu, olejną białą farbą torę oznaczano literami СМВ.
Torba
medyczna strzelca-sanitariusza SS (Сумка санитара СС).
Torbę
“SS” (torba sanitariusza)– wydawano plutonowym strzelcom-sanitariuszom.
Zaopatrzona była ona do udzielania pierwszej pomocy do 30 rannym i chorym.
Wyposażona ona została w środki i narzędzia do:
- zatrzymania krwawienia,
- leczenia ran,
- nakładania opatrunków na rany i oparzenia,
- zapobieganiu infekcji ran,
- wykonywania sztucznego oddychania.
Torba "SS"
W
torbie “SS” nie było leków, ani środków przeciwbólowych. Podobnie
jak w przypadku toreb “SMW”, oznaczona była literami “СС” z szablonu,
białą olejną farbą.
Co było
w tych torbach?
Wszystko,
co znajdowało się w torbie strzelca-sanitariusza “SS” i instruktora
sanitarnego “SMW”, można podzielić na trzy grupy:
- medykamenty,
- materiały opatrunkowe,
- narzędzia i przybory medyczne.
Wyposażenie
torby medycznej "SMW".
W obu
torbach wszystkie medykamenty, opatrunki i narzędzia są poukładane w
specjalnych przegródkach co zapobiega bałaganowi w torbie i ułatwia szybkie
znalezienie potrzebnej rzeczy.
Spis
medykamentów w torbach "SMW" i "SS"
Spis
środków opatrunkowych toreb "SMW" i "SS".
Spis
narządzi i przyborów medycznych.
Torba
strzelca-sanitariusza i torba instruktora sanitarnego razem z zawartością
ważyły 3,5 - 3,9 kg. Czasami do torby dokładane były szelki ewakuacyjne i szyna
Kramera do usztywnienia kończyn.
Strzelec-sanitariusz
i instruktor sanitarny są odpowiedzialni za właściwe i terminowe wyposażenie
toreb sanitarnych w medykamenty, materiał opatrunkowy i narzędzia.
Białogard 1988. Instruktor
sanitarny 1 kompanii powietrznodesantowej podczas pracy.
Radziecki
plakat szkoleniowy z lat 70-tych ukazujący wyposażenie torby SMW.
Opracował: Zbigniew Ziemiński "saperski"
Bibliografia:
1.
Учебник сержанта Мотострелковых Войск - 1980;
2.
Учебник по Войенно-Медицинской подготовке - 1972
Foto: o
ile nie zaznaczono inaczej, autora.
Opublikowano także na : Radziecka wojskowa torba medyczna “SMW” i “SS”.
